گروه بین الملل: تروریسم در هر شکل و ماهیتی مذموم و مورد سرزنش است. استفاده از تروریسم به عنوان ابزاری برای کنترل و سیطره نیز از خود تروریسم بدتر و زشت‌تر است.
گروههای تروریستی گروههایی هستند که بر اساس منطق بازی و بر اساس نظریه های بازی(game theory) در روابط بین الملل قادر به ترسیم ماتریس بازی برای آنها نخواهیم بود.
دلیل آن این است که گروههای تروریستی از یک مکان جغرافیایی (سرزمین)، مردم، حکومت و حاکمیت به آن شکلی که دولت-ملت برخوردار است برخوردار نیست. لذا به یک معنا اینکه در نتیجه یک رفتار چه عکس العملی نشان خواهد داد چندان قابل ارزیابی و پیش بینی نیست.
برای روشن شدن این بحث فرض کنیم دو واحد سیاسی ( دولت-ملت) در تقابلی رویاروی هم صف آرایی کرده اند. در این حالت طرفین برای رفتارهای و عکس العملهای رفتاری طرف مقابل هزینه و امتیازهایی در نظر می گیرد. این هزینه و سود در واقع بر اساس مولفه های قدرت طرف مقابل، موقعیت جغرافیایی، جمعیت و .... شکل می گیرد.
اما در خصوص گروههای تروریستی محاسبه چنین سود و زیانی قابل ترسیم نیست. اساسا گروههای تروریستی به لحاظ اینکه واحد سیاسی نیستند و اقدامات خشونت آمیز آنها قابل محاسبه و پیش بینی نیست لذا توان وارد ساختن ضربات سنگین را دارند.
اما نکته جالب استفاده ابزاری برخی کشورها از گروههای تروریستی است. این استفاده می تواند به بهای سنگینی برای آنها تبدیل شود. اگرچه حامیان تروریسم ممکن است در مقاطعی از این گروهها بهره ببرند ولی در میان مدت و بلندمدت ممکن است این گروهها از حامیان خود به دلیل مختلف ببرند و آنها را مورد حملات ترویستی خود قرار دهند.
این موضوع در فرمایشات رهبر معظم انقلاب در 21 مهرماه 93 به خوبی تصریح شده است: «جریان «تکفیر» - این چیزی که امروز در عراق و در سوریّه و در برخی از کشورهای دیگر منطقه بُروز کرده و در واقع با همه مسلمانها مواجه‌اند، نه فقط با شیعه - ساخته دست خود استعمارگران است؛ اینها چیزی به نام القاعده، چیزی به نام داعش درست کردند برای مقابله با جمهوری اسلامی، برای مقابله‌ی با حرکت بیداری اسلامی، منتها دامن خودشان را گرفته است ....»
لذا بازی با برگ تروریسم و از آنجایی که این گروهها از هرگونه عقلانیت، سرزمین، جمعیت، حکومت و حاکمیت برخوردار نیستند تبعات غیر قابل پیش بینی دارد.
نظر شما